Durante polo menos 20 anos, algunhas empresas que buscan mellorar a súa reputación ecolóxica estiveron fabricando produtos a partir de bioplásticos: polímeros derivados de plantas, madeira, refugallos de alimentos e outros materiais renovables en lugar de petróleo ou gas natural. 

En principio, os bioplásticos poden ser unha boa alternativa aos plásticos baseados ​​en combustibles fósiles que representan un impacto ambiental crecente en gran parte do mundo. E cos avances, que ocorren a un ritmo rápido, o bioplásticos aínda poden cumprir esa promesa.

Por agora, con todo, existen serias dúbidas sobre que tan sostibles e amigables co clima son realmente os bioplásticos, especialmente unha vez que se ten en conta todo o combustible, a auga e os fertilizantes necesarios para producilos. 

Do mesmo xeito, existe moita confusión sobre a biodegradabilidade dos bioplásticos: se esta variedade de materiais se descompoñerá rapidamente e será consumida polos microorganismos do medio ambiente en lugar de acumularse nas praias e as entulleiras. Ao comprender mellor as diversas vantaxes e desvantaxes que presentan os diferentes bioplásticos, os investigadores, as empresas e os lexisladores poderían determinar mellor que opcións, se as hai, son substitucións viables para os plásticos convencionais a longo prazo.

Os plásticos de "base biolóxica" feitos de material orgánico non son unha idea nova. Os seres humanos estiveron usando zume vexetal rico en látex para facer pelotas e outros artigos elásticos durante miles de anos. Na década de 1850, os químicos desenvolveron o primeiro polímero sintético comercial ao combinar nitrocelulosa derivada da pulpa de madeira con alcanfor extraído de árbores de loureiro. Alcumado "celuloide", o material converteuse rapidamente nunha substitución popular para os mangos de coitelos de marfil, pezas de xadrez e similares, e usouse en aplicacións como pelotas de ping pong e películas ata ben entrado o século XX. Galalith, un plástico a base de leite inventado na década de 1890, é outro material similar ao marfil que aínda se usa para botóns.

Fragmento do artigo orixinal de Pnas.org traducido ao galego. Consulta aquí o orixinal.