"A industria da moda oculta o seu verdadeiro impacto ao cambio climático porque é responsable do 10% das emisións de CO2 mundiais, máis que os voos internacionais e o transporte marítimo xuntos", detalla a OCU. De feito, para fabricar unha camiseta de algodón requírense 2.700 litros de auga, que é a mesma cantidade que consome unha persoa en dous anos e medio.

Para diminuír o impacto ambiental xurdiron multitude de iniciativas e en Suecia está a crecer un concepto coñecido com  Köpskam. Fai referencia á "vergoña de irse de compras sen que exista unha necesidade real", detalla a organización. Trátase dun comportamento no que prevalece a responsabilidade individual fronte á presión da industria e a publicidade por consumir. 

"Empezamos a ter algunhas alternativas circulares para alongar a vida destas pezas, e a segunda man é unha das máis sinxelas, divertidas e económicas", indican.

Pero, cal é a situación en España en comparación cos países da nosa contorna? Os consumidores do norte de Europa dispoñen de máis opcións que en España en canto a roupa de segunda man. En Reino Unido hai máis de 11.000 tendas deste estilo e en España rozan as 250. "Pero a tendencia é claramente crecente: nos centros das cidades non é raro atopar tendas vintage de roupa usada", por exemplo tendas de Humana ou establecementos de ONG.

Tamén existen plataformas en liña de consumo colaborativo e de venda de roupa de segunda man. A  OCU destaca as seguintes na súa análise: